De sociale contacten dat je kan leggen met medeleerlingen en leerkrachten.

Voor het sociale contact tussen de leerlingen en de leerlingen-leerkrachten zou ik wel naar school gaan. Het is nog altijd een groot verschil tussen elkaar online zien of elkaar in realiteit te zien. Gewoon het mee kunnen delen wat je in het weekend gedaan hebt of andere zaken is anders online dan als je elkaar ziet. Online dingen meedelen of contacten leggen is en gaat nooit hetzelfde zijn als elkaar in levende lijve zien. Je leert elkaar nooit echt kennen op deze manier. Daarom opteer ik toch om zeker de jongeren naar school te blijven laten komen."

om u vrienden nog te zien.

dat ik het eigenlijk zelf niet weet digitaal is veiliger voor iedereen.

Voor het sociaal contact, het sociale leren, ...

Omdat ik dan mijn vrienden nog kan zien, en ik vind het ook leuker om te leren als er interactie is met de leerkracht en eventueel met de anderen leerlingen.

toen de eerste Lock down er was miste ik heel hard het nauw contact en als we toch naar school gaan ook al met een mondmasker heb je toch nog steeds je nauw contact en dat doet al heel veel voor mij.

Stel dat je specifieker vragen hebt of je wilt vragen of je moet iets doen maar je kan het niet uitleggen wat je vraag is via de camera is het toch handiger om op school te zijn.

je hebt nood aan sociaal contact je zou ook je vrienden heel hard missen, maar het zou wel helpen tegen corona.

ik vind het leuk om mijn klasgenootjes dan te zien.

Daar leer je meer.

Het is beter als je naar school gaat want dan zie je vriendinnen vrienden en kan je meteen vragen stellen.

Je kan dan toch in deze moeilijke tijden je vrienden zien en steunen en dat geeft een goed gevoel.

Omdat online les stommer is.

Omdat er anders geen LO lessen zijn.

Ik zou nog naar school gaan dat ik mijn leerstof niet vergeet.

om mijn vrienden te zien

Omdat ik dan mijn vriendinnen kan zien en dat betekent heel veel voor mij!

Om mijn vrienden te zien.

omdat je dan je vrienden kan zien

Voor contact je kunt gemakkelijker vragen stellen het is gemakkelijker om op te letten.

zodat ik mijn vrienden in het echt zie.

Want als je veel vragen hebt dan kan je die vragen aan de leerkrachten en ze beantwoorden het ook en als je thuis zit dan heb je sowieso meer werk en veel meer vragen dan dat je op school zit.

Omdat je dan nog sociale contacten hebt. en het aangenamer is om fysiek les te krijgen van leerkrachten.

Ik wel wel mijn vrienden zien. In echte leven niet op scherm.

Je hebt je sociaal contact nodig. En je kan ook veel beter opletten als de leerkracht in dezelfde ruimte is dan elk thuis. Je hebt veel meer prikkels als je thuis bent want dan wil je liever andere dingen doen.

Omdat ik dan mijn vrienden nog kan zien, en ik vind het ook leuker om te leren als er interactie is met de leerkracht en eventueel met de anderen leerlingen.

toen de eerste lockdown er was, miste ik heel hard het nauw contact. Als we toch naar school gaan, ook al met een mondmasker, heb je toch nog steeds je nauw contact en dan doet al heel veel voor mij.

Zodat ik mijn vrienden nog kan zien en ik stel ook sneller vragen in de klas. Ik vind het na een tijdje ook wat saai. Ik krijg ook meer energie als ik naar school mag gaan dan dat ik thuis zit.

Stel dat je specifieke vragen hebt, of je wilt vragen of je moet iets doen, maar je kan het niet uitleggen wat je vraag is via de camera, is het toch handiger om op school te zijn.

je hebt nood aan sociaal contact, je zou ook je vrienden heel hard missen

EENZAAM - Ik wil bij jou zijn. De eenzaamheid maakt me klein. Niemand om me heen, dat maakt me leeg. Ik wil je een knuffel geven. Voor een knuffel sta ik al eeuwen klaar.

Online is veel beter, want dan moet ik niet vroeger opstaan en kan ik de lessen achteraf nog eens bekijken.

Omdat ge daar veeeeel kwalitatiever leert. De herinneringen in de les, tijdsgebonden, plaatsgebonden, zijn veel meer waard dan elke dag alleen achter een scherm zitten. Ook mopjes maken tegen uw buren in de aula helpt hierbij.

Ik ben een enorme extravert en heb contact met vrienden en klasgenoten nodig om de dag te overleven.

Het online les hebben is GEEN school ervaring! Het is handig om opnames te hebben dat geef ik zeker toe. Je kan deze herbekijken. Maar er is direct contact nodig tussen studenten en proffen. De manier waarop het nu gaat niet. Ik ben als student helemaal op. De hoeveelheid tijd die je in lessen moet steken is verdubbeld. Je kan geen rust nemen als je ziek bent want je voelt je schuldig omdat alles online vanuit je bed te volgen is.

In de les op school vindt ik het makkelijker om mij te concentreren en kan ik beter een vraag stellen.

Omdat ik op die manier mijn vrienden kan zien, erna nog ongepland iets met hen kan eten/drinken. Omdat ik de prof dan in het echt zie, dat is veel leuker dan achter een scherm. In de aula kan de prof zijn/haar vakgebied met veel meer passie uitleggen, dan achter een scherm. Omdat er interactie kan zijn in de aula, iets wat er amper is online, omdat het gewoon niet mogelijk is of omdat de drempel veel hoger ligt. Omdat er een vast schema is waar de proffen zich aan moeten houden op campus, 2 uur is 2 uur en niet meer. Dit heb je niet/minder wanneer alles online gebeurt. Omdat je buitenkomt en op die manier beweegt, ik fiets bijvoorbeeld elke dag een heuvel op en af en dat is veel beter dan een hele dag binnen te blijven zitten achter je bureau. Dus op campus les hebben heeft een zeer grote meerwaarde waar online-onderwijs nooit aan zal kunnen tippen.

Je kan makkelijker vragen stellen. Je word verplicht om dingen te doen tijdens de les want in afstandsonderwijs kan je dingen uitstellen. Het is ook gewoon leuker om met medeleerlingen les te volgen wat thuis zit ja daar maar alleen.

Op school heb je nog je vrienden die je kan zien. Thuis ben je ook veel sneller afgeleid tijdens een live sessie, omdat je bv. van alles hebt om aan te prutsen, en vanaf dat je concentratie weg is, is het heel moeilijk om terug goed te beginnen.

Ik zou nog naar school gaan om mijn vrienden te zien.

Omdat sommige vakken zoals wiskunde heel moeilijk zijn om alleen te leren, zelfs met live lessen voelt het leren 3 keer zwaarder dan het zou moeten zijn. Het sociaal contact mis ik ook.

Omdat het eten op campus beter smaakt dan wat er thuis in de koelkast ligt. Lekker bordje stoofvlees met kroketten tussen de lessen door kan toch smaken.

Als mama sta ik heel graag zo af en toe eens aan de schoolpoort en in de school van mijn kinderen. Andere ouders ontmoeten, ervaringen delen en een 'community' vormen waarin ouders, kinderen en leraren verbonden zijn. Het is iets wat ik nu mis. Een warme dimensie van onderwijs die in coronatijd een stukje verloren gaat. En ook daarom verkies ik voor mijn kinderen in de lagere school de fysieke school(poort).

Ik zou het zelf ook gemakkelijker vinden als al de lessen online worden gegeven. Maar ik heb het gevoel dat er meerdere leerlingen zijn die nood hebben aan fysieke lessen en aan het sociaal contact dat ze hebben op school. Dus persoonlijk vind ik het permanent hebben van online lessen een goed idee maar voor andere leerlingen snap ik dat het soms lastig kan zijn.

Ik leer beter in de aula zelf, daarbij geven digitale lessen me meer uitstelgedrag en is het makkelijker om afgeleid te geraken. Daarnaast heb ik sociaal contact nodig.

Ik heb zelf ook geen idee, en ik ben voor online lessen want het is ook nog is corona-proof.

Om mensen te zien.

Sociaal contact, vrienden, andere omgeving om te leren, sociale druk op het leren, beter lessen, interactie tijdens lessen, minder vermoeiend, niet alles gebeurt op 1 klein scherm in een kleine kamer waar altijd alles hetzelfde is en de enige persoon die je hoort jezelf is...

Echt in de les aanwezig zijn kan niet vervangen worden. Eerst en vooral leer je zo niemand kennen, vallen veel sociale contacten weg... Ten tweede doen mijn ogen nu na een jaar veel zeer van constant op een scherm te moeten kijken en ten laatste (al zijn er nog vele argumenten) is de online les vaak niet evenwaardig. De prof stopt veel te vroeg, internet valt weg, de server kan het niet aan... Er is geen ontspanning, geen variatie op welk vlak dan ook en al mijn motivatie en energie valt weg. Ik wil hier ook nog aan toevoegen dat vrij toegang tot de bib belangrijk is. Ik heb nooit plek hoe vroeg ik ook kijk met dit reservatiesysteem en het is voor max 3uur maar ik heb een klein kot met veel lawaai en kan me slecht concentreren. Men vergeet de universiteitsstudent terwijl heel onze toekomst afhangt van dat stukje papier (diploma).

Om mijn sociale contacten te hebben. Ik merk dat ik deze echt nodig heb en niet alleen tijdens de ontspanning maar ook op het vlak van school. Zo is het bewezen dat wanneer je met medestudenten over de leerstof praat je beter onthoud en leert. Ik denk dat, dat alleen al zijn voordelen heeft. Als stagiaire merk ik ook dat de leerlingen meer gemotiveerd zijn in de les. En er zijn zoveel meer dingen die je kan doen in een klaslokaal met echte leerlingen dan vanachter je scherm.

Ik merk wel dat ik als eerstejaarsstudent de kans om veel nieuwe mensen te ontmoeten niet heb gehad door afstandsonderwijs. Ik ken wel enkele medestudenten, maar dat contact is eerder oppervlakkig. Voor mij is het dus echt wel een must om live les te kunnen volgen op de campus. Het samenzijn met andere studenten is ook wat het les volgen leuk maakt (bijvoorbeeld samen iets gaan eten 's middags).

Omdat het meer persoonlijk is, je hebt een doel om naar daar te gaan en natuurlijk ook om mijn vrienden te zien. Mijn praktijk is blijven doorgaan op de campus als dit niet zou zijn dan zou ik me erg eenzaam voelen.

Om sociaal contact te hebben & men vrienden nog te kunnen zien, want ik mis hen enorm hard. En online zijn lessen volgen echt niet te doen :(((

Het is echt geweldig dat we niet meer in de aula's moeten zitten. Nu kan ik les volgen in bed. Mensen durven meer vragen te stellen. Bij praktijk ga ik wel nog naar school en dan zie ik mensen en is het goed genoeg voor mij.

In de aula focus je meer op de les en is er minder afleiding. Je werkt actief mee. Bij een opgenomen PowerPoint presentatie is dat niet het geval.

De lessen zelf zijn voor mij niet zozeer het probleem, want (live) digitale lessen met de mogelijkheid het na de les kunnen bekijken geeft je heel wat extra flexibiliteit en meer efficiëntie, maar op campus heb je toch meer dat sociale contact met vrienden en het vertrouwen om de docent te benaderen bij vragen. Idealiter is voor mij een week les waarbij er drie / vier dagen online lessen zijn en één les volledig on campus waarbij je elke docent en je medestudenten eens gezien hebt.

"Dit is geen school"

Omdat zo online heel de dag op de computer veel is, dan kan ik het bord niet goed zien. Of wanneer de juf iets toont of iets zegt is het vervelend als we het niet kunnen verstaan. En heel de dag achter het scherm zitten doet pijn aan je ogen. En je hebt geen zwemlessen of turnlessen meer.

Filmpje

Voor het sociaal contact! Na de sluiting van de scholen is dit wel heel duidelijk gebleken! Iets face to face uitleggen is toch helemaal anders dan online.

Ik zou terug naar de campus gaan om mijn vrienden te zien en terug sociaal contact te hebben. Daarnaast zijn de lessen ook veel interactiever op de campus dan achter mijn computerscherm.

Ik zou nog naar school gaan voor het sociale contact met mijn vrienden.

Dit is veel gezelliger ook al kun je online volgen en mag je niet in elkaar buurt komen zeg maar. Je kunt dan wel met je vriendinnen eens echt communiceren en niet online. Je kunt (wat niet altijd handig is voor de leerkracht) de leerkracht pesten :)

Omdat als je in het echt les geeft gaat de leerling het veel beter begrijpen.

Ik zou niet meer gaan. Moest ik een reden vinden om toch naar de campus te gaan, zou het voor het sociaal contact zijn.

Online lessen worden vaak niet live gegeven maar beschikbaar gemaakt in de vorm van een lesopname. Het probleem is echter dat opnames doornemen gemiddeld veel langer duurt dan het volgen van een normale les. Opgenomen lessen kan je immers pauzeren, terugspoelen en soms raak je ook simpelweg afgeleid door een andere tab en moet je een hele sectie opnieuw kijken. Hoewel de lessen langer duren om te doornemen wordt de werklast niet verminderd en dat is problematisch. Maar zelfs wanneer de online lessen wel live gegeven worden (via zoom bv.) is dit geen volwaardig alternatief: on campus lessen bieden een betere mogelijkheid tot interactie met de prof en zijn bovendien een sociale aangelegenheid. Een les kijken via zoom voelt veeleer als het volgen van een opgenomen les, maar dan zonder het voordeel dat je kan terugspoelen of pauzeren.

ik vind fysiek les krijgen veel leuker en het is ook gemakkelijker om de leerstof te begrijpen.

omdat ik wil meer informatie krijgen over alles en ook goed leren op school.

je hebt je sociaal contact nodig. En je kan ook veel beter opletten als de leerkracht in dezelfde ruimte is dan elk thuis. Je hebt veel meer prikkels als je thuis bent want dan wil je liever andere dingen doen.

Zodat ik mijn vrienden nog kan zien en ik stel ook sneller vragen in de klas. Ik vind het na een tijdje ook wat saai. Ik krijg ook meer energie als ik naar school mag gaan dan dat ik thuis zit.

Waarom zou je nog naar school of campus gaan als alle lessen ook digitaal kunnen is eigenlijk een goede vraag waar ook een makkelijk antwoord op is. Het zit zo, op de school/ campus dan kun je makkelijker vragen stellen, je kunt ook geen netwerkfout hebben want je zit in de klas/aula, het is blijkbaar ook beter om pauze te hebben met vrienden of mensen die je leuk vind. Probeer daarom ook als je thuis zit zo veel mogelijk met vriendin of familie af te spreken. Nog veel geluk. Groetjes! Colette"

100 % onderwijs op afstand is niet aangewezen, maar dit vanaf de tweede graad af en toe is in de toekomst door laten gaan is zeker en vast het onderzoeken waard. Mijn ervaring leert dat een aantal lln hier zelfs voordeel bij halen.

Op een computer doe ik heel graag: Filmpjes kijken,gamen,documenten maken. Welk schoolwerk doe je graag op je computer? Maar doe ik liever met mijn leerkracht? vind het leuker om met mijn leerkracht Wiskunde en Frans te doen! Mijn advies is dat er gebouwen worden gemaakt om mensen sneller te vaccineren! En ook om sommige veiligheidsmaatregelen veranderd worden maar dat het nog steeds veilig blijft.

Afbeelding

VER WEG - Jij bent ver weg. Ver weg. Te ver weg. Ik wil je dicht bij mij. In mijn armen sluiten. En niet meer los laten.

Al op jonge leeftijd had ik het gevoel dat school meer draaide om opvoeding en conditionering dan om kennis en inzicht. De enige motivatie die ik heb gehad was om mijn vrienden te zien en tijd met hun door te brengen. Bijna elke dag deden wij nog dingen samen na school. We woonden niet zo dicht bij de school of bij elkaar dus de school was bij uitstek een ontmoetingsplaats. De vrienden die enkele jaren later nog steeds heb en graag zie, heb ik allemaal in die tijd leren kennen.

Voor het sociaal contact. Om je docenten in het echt te zien. Om structuur te hebben in je leven. Omdat het allemaal veel serieuzer en echter voelt wanneer je niet achter een scherm zit. Omdat school je veel meer hoort te leren dan schoolwerk alleen.

Je kan op school veel makkelijker vragen stellen. Naar school gaan zorgt ervoor dat er toch wel een bepaalde structuur en verandering is. Anders zit je de hele dag te werken voor school en moet soms erna ook nog huiswerk doen, waardoor je soms geen tijd meer over hebt, of het lijkt dat je de hele dag niets gedaan hebt. Langs de andere kant heeft online les ook wel voordelen. Je bepaalt zelf wanneer je wat en hoeveel doet. Je kan langer slapen, al is het maar omdat er geen verplaatsing is. Volgens mij zou een goed afwisseling tussen beide het beste zijn. Hiervoor is er wel nog verbetering nodig bij sommige leerkrachten en aanpassing bij sommige leerlingen.

Als je op school zit dan ga je egt opletten en ben je minder snel afgeleid maar als je thuis online bent dan ben je afgeleid en focus jij je niet goed.

Liever alle scholen sluiten en alles online.

Op school is het makkelijker om te concentreren.

Wanneer je op school in een les zit kan je makkelijk vragen stellen en ben je minder snel afgeleid. Als je thuis bent wordt je makkelijk afgeleid en werk je soms langer dan 50 minuten aan 1 taak waardoor je achter geraakt op schema en zo in tijdsnood komt.

Ik ga liever naar school voor de sociale contacten en ik heb het gevoel dat het makkelijker is om op school te leren dan zelfstandig thuis, omdat je dan vaak minder motivatie hebt.

Voor mij is online les niet zo erg, maar ik weet dat er veel leerlingen zijn die nood hebben aan fysiek les omdat ze het moeilijk vinden om de leerstof zelf te verwerken en deze leerstof wordt ook niet meer herhaald in de les. Persoonlijk vind ik online veel leuker omdat je u eigen dagindeling kan kiezen en op je eigen tempo kan werken. Ik zou alleen nog naar school gaan voor mijn vrienden te zien.

De online lessen zijn moeilijker omdat je alles zelf moet verwerken, de leerstof wordt in de klas ook niet meer herhaald. Zelf merk ik dat ik het moeilijker heb met die leerstof. Het is ook niet makkelijk om de concentratie erbij te houden, je bent sneller afgeleid en er is geen leerkracht die je terug in de realiteit brengt. Ik vind de online lessen niet zo erg, maar ik weet zeker dat er kinderen zijn die het er moeilijk mee hebben. Het sociaal contact dat je hebt als je op school bent mis ik wel, tijdens de online lessen zit ik meestal heel de dag op mijn kamer en niet in een klas waar er van alles verteld wordt.

Voor de sociaalheid en het gevoel dat ik iets doe/leer (dat het echt is). En het is niet aangenaam om heel de tijd naar een scherm te kijken en een computerstem te horen.

Ik zou graag de keuze hebben. Wanneer de lessen terug op de campus kunnen zou ik graag hebben dat er ook opgenomen versies van bestaan om achteraf opnieuw te kunnen bekijken of te bekijken omdat ik bv door ziekte niet in de les aanwezig kon zijn.

Omdat het sociaal contact met mijn medestudenten ongelofelijk belangrijk is, dat merk je echt wel in tijden van Corona. Iedereen denkt dat student zijn vooral om het uitgaan draait maar het is zoveel meer dan dat, ik mis het echt om aan de persoon langs me te vragen waar we mee bezig zijn of gewoon tijdens de pauze naar de prof toe te stappen met mijn vragen. Het naar de campus gaan geeft een zeker ritme, je komt nog buiten, je hebt sociaal contact. Het enige wat ik nu doe is mijn laptop opstarten om 5 minuten later in de les te zitten terwijl ik nog in bed lig, dat is geen leven.

Omdat ik dan sociaal contact heb en online lessen zijn niet te doen!

Ik mis mijn vrienden te veel met dat online gedoe. Ik wil sociaal contact.

Omdat online er geen of heel weinig interactie is tussen leerkracht en leerling. Je geraakt je concentratie kwijt tijdens de lessen en wordt afgeleid door alles om je heen. Je leeft in je huis met andere gezinsleden die ook afstandsonderwijs hebben maar op een geheel ander ritme, zo ben je ondanks dat je thuis zit toch best alleen. Doordat je heel de dag naar een scherm kijkt zijn 's avonds je ogen wel moe maar val je niet makkelijk in slaap. Zowel voor leerling als docent ken je elkaar niet. Dit zorgt dat mensen minder rap zullen reageren of vragen stellen binnen de lessen.

Om mijn vrienden terug te zien, om sociaal contact te hebben. Praten met medestudenten over de leerstof, over taken en deadlines of andere zaken heeft me vaak al uit de nood geholpen in het verleden. Wanneer je naar de les gaat zie je hen sowieso terug. We gingen in het verleden ook vaak samen middageten in de alma tussen de lessen door, of samen naar de bib, of tussen twee lessen koffie gaan drinken. Het zou ook een reden zijn om terug iedere ochtend uit bed te komen. De online lessen die werden aangeboden op toledo blijven immers tot op het einde van het semester beschikbaar. Op die manier hebben de online lessen mijn slaap-schema helemaal ondersteboven gehaald, en moet ik mezelf iedere dag opnieuw motiveren om iets te doen voor school. Naar de les gaan brengt veel structuur en routine aan je leven, een reden om gehaast te zijn, en om buiten te komen.

Vooral het feit dat je naar buiten moet. Ik mis het naar de les stappen en zo dus tegelijk ook wat meer bewegen. Nu zit je de ganse dag op je bureaustoel zonder dat je moet verplaatsen voor een volgende les. Ook het in de aula zitten en omringd worden door anderen is fijner. Op kot zit je er maar eenzaam bij en is de verleiding tot afleiding groter. In de aanwezigheid van een prof en medestudenten is de sociale "druk" groter om op te letten. Alles online beschikbaar is natuurlijk makkelijker maar leidt volgens mij toch tot een eenzaam, geïsoleerd bestaan.

Erg slecht. Thuis geen stilte om te kunnen werken, constante ruzie tussen zus en vader. Les volgen bestond uit 8 uur video's per dag kijken, niet echt tof. Eerstejaartje, dus ik heb nog niet de kans gehad nieuwe mensen en medestudenten te ontmoeten. Voel me onrechtvaardig behandeld: 17-jarige zus mag wel naar school (mag zelfs mondmasker afzetten, ook als afstand niet gegarandeerd is!), terwijl ik al minstens 4 maand thuis opgesloten zit.

Sociaal contact met medestudenten. Ik zit in mijn laatste master en weet niet wat ik hierna wil doen. De babbeltjes in de pauzes van de lessen met andere studenten zouden een inspiratie kunnen zijn.Discipline om de les te volgen. Digitale lessen die niet verplicht zijn, sporen niet aan om ze te kijken. Proffen hebben vaak niet door dat hun digitale lessen op een andere manier overkomen dan fysieke waardoor deze zwaarder zijn. Proffen proberen ook zoveel mogelijk informatie in een filmpje te proppen, terwijl ze fysiek meer context zouden geven. Het gevoel dat je iets aan het doen bent. Door je fysiek te verplaatsen en ergens te gaan zitten om een les te volgen, krijg je het gevoel dat je met iets nuttig bezig bent, ook al heb je je niet elke minuut 100% kunnen concentreren. Een les volgen online geeft mij niet dezelfde voldoening.

Fysiek aanwezig zijn zorgt voor mij voor verbeterde concentratie, meer kans om vragen te stellen, tussendoor kunnen praten met medestudenten. Online lessen hebben hun voordelen, maar hebben ook een keerzijde.

Voor mij persoonlijk is het wel een pluspunt om thuis mijn lessen te kunnen volgen en thuis te leren. Ik ben geen sociaal beest en gewoon thuis in mijn comfort zone zitten helpt enorm. Bovendien volg ik een kunstrichting waarbij ik vaak dingen mee moet nemen naar de campus en terug naar huis waardoor ik met maquettes en kartonnen dozen moet sleuren. Ik moet ook met de fiets naar de trein en daardoor verlies ik enorm veel tijd, die ik in andere dingen kan investeren wanneer ik gewoon thuis kan blijven.

Omdat fysiek onderwijs een bepaalde kwaliteit biedt die online niet beschikbaar is. Namelijk een vlotte interactie waarbij je elkaar kan zien en je aan iemands gezicht kan aflezen of de informatie begrepen wordt. Heel vaak bij online lessen gaan de proffen veel sneller over hun materiaal omdat ze de wazige blik van de studenten niet kunnen zien. Zonder die zichtbare non-verbale communicatie, loopt een groot deel van het onderwijzen zelf mis.

Om nog vrienden te kunnen zien, nog met andere mensen dan familie te kunnen zijn en spreken en bij andere mensen je hart eens kunne luchten.. ook nog eens buitenkomen en de wereld nog eens langs zijn deels mooie kant bekijken. Niet helemaal in die depressie vallen.

Omdat anders elke dag hetzelfde is en je niemand spreekt en je uiteindelijk je lessen skipt.

Ge kunt de nodige uit leg vragen op school.

Sociaal contact - Leren van medestudenten - Interactie met medestudenten en prof - Practica kunnen niet online!!!! en zijn heel belangrijk!!! - Online lessen zijn eentonig

Die informele momenten tussen de lessen door, waarbij je samen even kan lachen en kan vragen hoe het met iedereen gaat, zorgen voor een fijn groepsgevoel en maken lessen leuker. Dat mis ik!

Om een echt gesprek te voeren met meerdere tegelijkertijd waarbij je alle manieren van communiceren kan inzetten (verbaal en non-verbaal). Dan kan de spontane laag op groepsgesprekken met leerlingen en collega's terugkomen. En daar schuilt vaak ook echt leren en vooral ook plezier!

Om mensen te zien maar uiteindelijk zijn de meeste van mijn vrienden niet op campus of degene die ik wel heb in mijn richting spreek ik toch nog buiten de lesuren. Dus niet zoveel reden voor mij.

Je bent meer gemotiveerd als je daar zit dan dat je thuis zit. Wanneer je thuis zit heb je niet het ding dat het af moet zijn. Als je op school bent moet je wel doorwerken.

Als je grote vragen hebt die je niet snapt en de rest van je familie ook niet kan je het vragen maar je hebt niet snel antwoord van de juf als je die mailt.

Je leerkracht kan je minder goed helpen als je het niet snapt.

Voor sociaal contact en Hulp van de leerkracht.

Nog wel leuk om ni naar school moeten te gaan.

Afbeelding

NIEMAND IS ER !!!!!!! Alleen mijn beste vriend Boom. Check mijn foto's.

Voor sociaal contact en ik leer veel beter en sneller als ik rechtstreeks les krijg van de leerkrachten.

Ik vind dat school beter is voor mij, omdat ik snel word afgeleid. Online les neemt voor mijn 3 dubbel zo veel tijd in beslag dan een normale schooldag.

Ik heb gemerkt dat ik informatie beter verwerk en veel minder snel afgeleid ben in de aula dan thuis of op mijn kot. Daarbij denk ik ook - en daarmee wil ik absoluut niemand met de vinger wijzen - dat het voor vele professoren niet zo makkelijk is om de begeestering levendig te houden en over te brengen op hun studenten wanneer ze onophoudelijk tegen een scherm moeten praten. Een grote extra motivatie is uiteraard het sociaal contact met medestudenten dat, nu het weggevallen is, oh zo belangrijk blijkt te zijn.

Op school les krijgen is makkelijker, je hebt contact met mensen, ik zie dat ik beter kan concentreren.

Persoonlijk heb ik meer aan echt werkelijk op school zitten, omdat ik en waarschijnlijk heel wat andere studenten makkelijk worden afgeleid. Zo doe je veel langer over een taak dan dat je er normaal gezien over zou doen. tijdens thuisscholing stel ik ook enorm veel dingen uit, waardoor ik of tot s'avonds laat bezig ben met leren of het op een andere dag moet doen. Niet dat ik het leuk vind om naar school te gaan, maar ik denk wel dat dat het beste voor mij is.

Omdat online suckt, er missen zoveel dingen die deel zijn van het studeren: samenhorigheid, peer pressure, interactie, intonatie, geuren en kleuren, samen eten, controle, ... Online heb je ook constante afleidingen van andere kanalen en wordt er ook vanuit gegaan dat je altijd bereikbaar bent dus alle productiviteit gaat gewoon recht de vuilbak in. Hierdoor gaat het mentale welzijn nog eens dik achteruit waardoor deze problemen maar blijven opstapelen en verergeren. Dit is natuurlijk allemaal van toepassing voor mensen die extravert zijn en nood hebben aan mensen en sociaal contact. Voor mensen die dit niet belangrijk vinden kan ik begrijpen dat het aangenaam is en is het misschien niet erg dat de keuze blijft bestaan.

Ik denk omdat je hier nog wel sociaal contact hebt en dat dit anders veel minder tot niet gebeurt.

Ik zou nog naar school gaan omdat het me zou helpen gefocust te blijven. Het is ook handiger om direct een antwoord op je vragen te hebben, dan te moeten wachten. Ik zou wel afwisselen tussen het op school les volgen en thuis les volgen, ik denk dat beide opties voordelen hebben. Thuis kan je langer slapen en meer op je eigen tempo werken.

Voor vrienden.

Omdat achter een computer zitten en altijd dezelfde ruimte zien ook niet aangenaam is om verschillende vakken uit elkaar te houden. Je ziet alleen maar mensen op een schermpje tijdens de les, vaak zelfs niemand aangezien we met 50 tegelijk een les volgen en dan moeilijk allemaal onze camera of microfoon aan kunnen zetten. Buiten de uren hoor je elkaar ook niet bepaald behalve wanneer het over school gaat en dit bevordert vriendschappen ook niet echt. Als alle lessen online zouden zijn zou je niet meer het gevoel hebben dat je naar school gaat, alles ziet er toch hetzelfde uit, je hoort niemand, ziet niemand en bent alleen.

Dit is een straf voor velen. Mensen gaan asociaal worden, geen kans meer hebben om vrienden te maken, zich te ontwikkelen,... Online les volgen is zeer moeilijk, je wordt continu afgeleid en het is totaal niet motiverend. Al vanaf dat onderwijs bestaat gaan mensen fysiek naar school dus waarom zou het nu anders moeten? We willen toch niet leven in een lockdown? Alles wordt al gedigitaliseerd maar op deze manier wordt het sociale aspect volledig weg genomen. Als dit ooit ingeschakeld word verhuis ik naar een ander land om mijn kind later naar een niet online school te sturen. Verschrikkelijk!!

Niet.

Voor de sociale contacten en het makkelijker vragen kunnen stellen aan docenten.

Het sociale contact wordt gemist, voor mij werken online lessen veel beter voor de concentratie en de proffen zijn veel makkelijker bereikbaar, aangezien ik in het echt nooit een vraag zou durven stellen. Desondanks mis ik af en toe kunnen overleggen met mijn medestudenten wel, je hebt dan ook minder het gevoel dat je er alleen voor staat.

We leven in een prestatiegerichte maatschappij waarbij 'goede resultaten' en 'kennis bezitten' alles lijken te omvatten. Het schoolleven draait om véél méér... Leren ontplooien in vriendschappen, communicatievaardigheden ontwikkelen, conflictvaardigheden, ontdekken wie je wilt zijn in het leven, falen en opstaan... Deze ontwikkelingstaken staan allemaal 'on hold' voor ons. De impact is ook niet te min en mag niet onderschat worden. Ik zie het écht niet meer zitten en voel me ook echt niet 'gesteund' door de overheid, krijg steeds minder "vertrouwen" in de mensheid en alles maar dan ook alles gaat 100 keer zo traag als voor corona en ik voel me schuldig als ik elke avond in bed lig te wenen omdat het écht niet gaat, want "ohja er zijn mensen die het nóg erger hebben dan wij". Die selfblame ga ik steeds meer en meer van me afzetten en echt beseffen dat ook IK me slecht mag voelen. U slecht voelen is echt niet iets voor "zwakke" mensen. School en het daarbij horende sociaal contact heeft ZO een grote invloed op welzijn van studenten en het wordt in deze maatschappij ZO hard weggemoffeld... Politiek kan ons 1000 keer zeggen dat ze "achter ons staan", maar ze staan achter ons met het hoofd in de verkeerde richting en zijn er absoluut niet VOOR ons.

Je vrienden zien, het sociale contact dus. En op school ben je beetje geforceerd om de les te volgen ipv thuis begrijp ik de lessen niet en is het merendeels heel veel taken maken. 24h thuis zijn is geen leven. Wij mensen zijn gemaakt om TE BEWEGEN EN TE LEVEN. Ik zit de hele dag aan mijn bureau en ben dat beu. En mijn laatste jaar in het middelbaar is gewoon helemaal verpest.

Online onderwijs is naar mijn gevoel gewoon zelfstudie. Er is niet altijd de mogelijkheid om vragen te stellen, de prof gaat vaak rapper over de leerstof heen. Wanneer het een les opname is kan deze gewoon op pauze gezet worden of later bekeken worden, dit is zeer gevaarlijk voor studenten die last hebben van uitstelgedrag. Verder is mijn sociaal contact volledig weg. Ik sta te wachten aan de aula voor mijn examen en schiet in de stress. Geen gezichten die ik herken, want ik zag amper een andere student uit mijn richting in het echt. Online zie ik al helemaal geen andere gezichten. Sta ik wel aan de juiste aula? Ik kan niemand aanspreken want niemand lijkt me bekend ik durf ook niet dicht bij anderen te komen voor het geval zij zich op hun ongemak zouden voelen vanwege het virus. Wanneer we allemaal naar binnen strompelen gaat er nog een kleine steek door mijn hart. Waarom mag ik wel met 70 studenten mijn examen maken die drie uur duurt maar niet naar een hoorcollege gaan van twee uur? Waarom wordt er nu wel een uitzondering gemaakt maar mag ik binnen twee weken weer gewoon achter mijn computer kruipen? Volgende week eindelijk een week adem halen. Geen deadlines, geen testen,.. Of wacht toch. Een uitgestelde test die in november niet online kon doorgaan en per se op de campus moest plaatsvinden. Maar we zijn dan al februari en er wordt gewerkt in code rood, dan mag ik toch ook niet naar de campus? Goed dus dat weekje adem halen is ook weer tussen de boeken. Waar doe ik dit allemaal ook alweer voor? Een mooie toekomst, ja dat was het. Maar welke zekerheid heb ik nog op een mooie toekomst? Neen wacht zo mag ik niet denken, want dat is typisch de jeugd. Altijd klagen en zagen terwijl anderen het even moeilijk of zelfs erger hebben. Ik zou me gelukkig moeten prijzen dat ik geen oorlogskind ben. Maar hebben ze dit virus niet wekenlang een 'oorlog die we niet kunnen zien' genoemd? Neen, ik vergelijk mijzelf zeker niet met iemand die opgroeide in de oorlog. Maar ik vind wel dat ik even mag huilen, even mag zuchten en even mijn hart mag luchten. Ik ben het beu. Kotsbeu. Ja er zijn mensen die het moeilijker hebben op dit moment maar is niet iedereen zijn stem waard om gehoord te worden? Ik wil gehoord worden. Ik wil dat de studenten gehoord worden. Ik wil perspectief.

Ik ben normaal gezien een gemotiveerde student die zoveel mogelijk doet tijdens het academiejaar, echt dit jaar is dat volledig veranderd. Van de 7 dagen in een week zijn er minstens 3 dagen waarbij ik weinig tot niets kan doen. Ik voel me gewoon verlamd door de stress en zie vaak het de bomen door het bos niet meer. Bij on campus les is er een duidelijk onderscheid tussen werk en ontspanning. Dit valt nu volledig weg. Ikzelf heb er geen probleem mee dat de horeca toe is etc. maar gewoon de scheiding tussen werk en prive is heel moeilijk.

Het contact met medestudenten: kletsen tijdens de pauzes, iets vragen als je de prof niet begrijpt, samen middageten, ... En de interactie met de prof is beter. En je komt nog eens uit je kot, goed voor het mentaal welzijn.

Online digitale lessen zijn inderdaad handig als je op je eigen tempo de lessen wil bekijken. Ook het op pauze kunnen zetten en terugspoelen is een pluspunt. Ook in geval van ziekte is het een voordeel. Maar ik merk dat de lessen chaotisch online worden geplaatst zonder een duidelijke structuur. Hierdoor weet je niet wanneer welke les online komt en kan je dus je dag/week niet degelijk plannen wat voor extra stress en druk zorgt. Ook is er dan geen mogelijkheid tot vragen stellen, bedenkingen delen en zo krijgt de prof geen feedback over de helderheid van zijn uitleg.

Omdat het veel moeilijker is om om hulp te vragen van thuis uit en omdat praten met vrienden vaak helpt met de leerstof begrijpen. Ook is het fijn om in een les rond je te kijken en te zien dat anderen ook niet kunnen volgen.

Om ideeën over de leerstof uit te wisselen met medestudenten op een spontane wijze in plaats van via computer, wat toch eerder voor een ongemakkelijke afstand en communicatie zorgt. Om wat structuur in mijn dag en woonplaats te hebben: campus is voor verzamelen van nieuwe informatie en concentratie, kot is voor ontspanning en bureau is voor verdere Om niet enkel op één plaats te blijven voor quasi de hele dag/week/maand/(ondertussen al bijna jaar). Het is motiverend om nog eens buiten te komen met een doel, namelijk een les volgen en medestudenten te ontmoeten. verwerking van leerstof. Om beter en aandachtiger de lessen te volgen. De aanwezigheid van medestudenten die over het algemeen aandachtig les volgen, spoort mij ook aan om geconcentreerd de les te volgen in plaats van steeds afgeleid te raken. Er zijn ook minder afleidingen in de aula dan op kot. Om mijn laatste studiejaar en dus mijn gehele studentenervaring op een ietwat fijne wijze te kunnen afsluiten. Nog een laatste keer in de aula's vertoeven, nog een laatste keer de professoren aanhoren zonder haperingen, nog een laatste keer écht student zijn. Om op een fijne manier afscheid te kunnen nemen van het studentenleven en de vele herinneringen eraan die ik doorheen de afgelopen jaren heb verzameld.

SOCIAAL CONTACT!! Dat is toch wel wat ik het meeste mis (gelukkig heb ik de beste kotgenoten met wie ik 's avonds samen kan eten 🥰). Fysiek naar de les "moeten" gaan, brengt ook veel structuur in mijn dag en dat kan ik op dit moment wel gebruiken. Wat ook handig is: niet 100x op pauze kunnen drukken 🙃

Om je vrienden te zien en de leerstof / les actiever te volgen.

Ik werk in het centrum leren & werken Redingenhof te Leuven en heb gemerkt dat het leren op afstand tijdens de eerste lockdown heel moeilijk was voor mijn leerlingen. Ik kreeg weinig respons, in contact blijven was zeer moeilijk. Leerlingen hadden geen toegang tot de nodige materialen. Wanneer ik mijn leerlingen hoorde, hadden zij vooral een luisterend oor nodig. Tegen sommige verwachtingen in zijn mijn leerlingen, nu ze naar school mogen komen, zeer goed aanwezig. Ondanks de coronavermoeidheid zwaar begint te wegen staan mijn leerlingen er en doen ze erg hun best. Ondanks we fysiek afstand moeten houden, kunnen we er op deze manier toch voor elkaar zijn. Om een hart onder de riem te steken, om te tonen dat we om onze leerlingen geven en om ze op weg te helpen. Want alleen door deze draagkracht te verhogen kunnen onze jongeren het afstandsonderwijs en alle nadelen van deze pandemie doorstaan. Een trotse leerkracht.

School/de hogeschool/de universiteit kan een veilige plek zijn voor kinderen en jongeren die het moeilijk hebben thuis. Daar kunnen ze zich op hun toekomst focussen en krijgen ze vaak ook steun van hun leeftijdsgenoten en leraren/docenten.

Leren is zoveel meer dan kennis verwerven. Leren gaat ook over jezelf leren kennen in relatie met de ander, is discussiëren over wat je leert en breder te leren, andere perspectieven te zien. School gaat ook over ontmoeten.